من و من

حرفهایی هست که قرار میگذاریم یادمان برود

حرفهایی هست که اما یادمان نمی رود

حرفهایی هست که اگر یادمان برود حالمان خوب می شود... 

حرفهایی مثل همین "دوستت دارم"؛ "دلتنگی"؛ "بیا"

زنی از صبح لای ملافه های نمناک گم شده

و زمان دارد روی حلقوم ثانیه هایش

چنگ می زند...

باز

پای یک خواب در میان است.

شهریوری تر از آسمان شمال

چشم های من است

برای آنای عزیزم:

آمدن در مرام ش نیست

و رسیدن، در سرنوشت من...

بودن تو اما

حقیقت ِ قشنگی است

و خنده هایت

تلنگر برای خلق شعر

دارد جنگ می شود

... 

 نشسته ام و موهایم را شانه میکنم

تا

فتحم کنی...

به هرکه مثل خودت فکر میکند؛

به هر که نگاهش نمیکنم؛

بگو 

من هستم!

فرقی نمی کند اگر
آخر شعرهایم یادم برود بنویسم؛ یا نه!
این سطر ها را هر طور که بخوانی
دلتنگ تو اند...

تابستان توی جیبم سنگینی می کند

مثل تو، در ذهنم!